IK HAD EEN BOOM IN GEDACHTEN
Ik had een boom in gedachten
toen ik het huis verliet. Ik paste
mijn pas aan. Bruingele bladeren
waaiden voor mijn voeten weg.
Ik had een boom in gedachten,
ik voelde hoe iemand over mijn
schouder meekeek. Een straat opende
zich onder bruingele bladeren. De boom
die ik in gedachten had stond voor mij
toen ik een stem hoorde en opkeek.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd - jaarwisseling 2018 /2019)
KORT STAAN DE DAGEN
Kort staan de dagen kaal
in hun bomen aan takken
groeit donker en winter.
Maar mijn oog gloeit, zorgvuldig
kies ik, sprokkel decemberhout
en vlecht deuren uit vleugels,
van vogels leg ik het herfsthart
te vinden in het nestwarme huis
van klokken en kamers.
(F.A.Brocatus - uit: "Rozenoog, zeekelk" - WEL - Bergen op Zoom, 2006)
NOVEMBER
het weifelende winterkorengroen en
lijsters aan de bottels van rozen.
wij horen slachtmessen
op slijpstenen onze kelen
verstenen in de melk van mist.
jij ziet hoe de tijd omkeert bomen
zetten hun wortels in de wolken.
(F.A.Brocatus - uit: "Kroonvuur"- WEL - Bergen op Zoom, 2002)
EEN VOGEL MET ONBESTEMDE KLEUREN
in memoriam Olaf Douwes Dekker (1941-2018)
In zijn laatste zomer verdorden
en vielen de bladeren sneller dan
het jaar voordien. Het water waarin
hij schreef werd traag en ondoorschijnend.
De derde hand die het riet opzijschoof
werd een loden vleugel op zijn broze
schouder. Een vogel met onbestemde
kleuren op de lantaarn in zijn straat
pikte met een naaldscherpe snavel
het glas kapot en het werd donker.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
