ER ZIJN GEEN SLAGBOMEN
Wat overblijft is stilte van de huid geschraapt
met de botte kant van een tafelmes. Eerdere
dagen vertoonden hagelinslagen van aftandse
jachtgeweren. Hij verspeelde dikwijls zijn slaap,
werd ouder en logger, van leem en gebarsten.
Er zijn geen slagbomen om dit verder sterven
tegen te houden. Wanneer wijzers als kraaien-
snavels tegen het dubbelglas tikken verdwijnt
hij in herinneringen aan langgerekte bochten die hij
met wild bonkend hart tegen hoge snelheid nam.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)