het klinkt als een klok

waarvan zij de klepel heeft

als zij zegt fabel mij

hij zet lege flessen op een rij

morst wijn op bloemen

en zoekt het brandend blauw

in de noten van haar ogen.

(F.A.Brocatus - uit: Gezangen van zout en zilver - ongepubliceerd)

TEKENING MET BLAUW KRIJT

                                                            Voor Inge Boulonois

Er is een lijn die ombuigt in de ring

van het oog dat blauw en trager als

een mond die roder wacht op de

tong die daalt vanaf een ander

gehemelte en luistert in haar spier

met krijt aan vingers en in het

schootsveld kantelt onder het gedicht

oog openen de lippen die hij noemt

bij hun kleur. Het is zijdestil als zij

zegt kom als een uur ik wijs je aan.

(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)

DE HANDEN VAN ZIJN VADER

Ineens zijn zij daar weer

de grijsgele laatste handen

van zijn vader de voorzichtige zaaier

hij heeft ze niet meer aangeraakt

de stalen glans van het daglicht werd

buitengesloten roetvlekken kleefden onder

de dode ogen van de landman zijn vader

(F.A.Brocatus  - ongepubliceerd)