XII.

Deze avond schaft de uren af

onder heilzaam en geduldig licht

diepdrukt hij hergevonden woorden

ver in de nacht ligt omgekeerd een steen

met de runen van zijn verlangen.

(F.A.Brocatus - uit: Het brood, de roos, de monnik - WEL - Bergen op Zoom - 2009)

EEN TUIN VAN SLAUERHOFF

Op een jaswal staat een man

in tegenlicht, de rook van zijn sigaret

vertekent zijn gezicht.

Er schuilt een meeuw heimwee

onder het schuifelhout 

in een sluimertuin.

De zee in de verte verliest

haar vaart in het water,

wolken jagen sneller, zijn woorden

verstillen hier in uitgelezen dagen.

(F.A.Brocatus - uit: Rozenoog,zeekelk - WEL, Bergen op Zoom - 2006)

VROUW IN HOTELKAMER

een koffer in een hoek gezet,

een jas over een stoel gehangen

haar lippen bijgeverfd om dan:

gezeten op een leeggeslapen bed

haar schouders toegevouwen

(een zwaan in een vijver vol licht)

te wachten op het struikelen

van een stem over de drempel

van een te beminnen mond.

(F.A. Brocatus - uit: Kroonvuur - WEL, Bergen op Zoom - 2002)

(BIJ HET SCHILDERIJ "CIDADES-NEIGHBOURS 2012

VAN MONIKA MACKEN)

Kun je mij wijzen waar het vuur 

zijn haard vindt? Zijn er genoeg kamers

die het hart kunnen omspannen?

Ik weet het wel: je legt een vinger

op de wonde van mijn mond en zegt dat ik

meer zwijgen, dieper ademen moet oefenen.

Werd de tuin rond jouw huis niet

door een storm geteisterd? Zag je licht branden

in mijn huis? Kon je er niet naartoe?

Jij weet het wel: het is de koorts 

in ons bloed die we delen. We kijken over

elkaars schouders in onze gesloten ogen.

(F.A.Brocatus - gepubliceerd in De Vallei XXVII - mei 2015)