SISSINGHURST CASTLE & GARDENS

Zoals een graaf te paard haar laarzen dichtgeregen

de torenuil, niet de jachtvalk, uitkijkend 

over de taxusmuren van weidse buitenkamers.

Van hertenleer, van wijn op lippen haar blik

wanneer in de verte erfhonden blaften

(eens toen een wolfshond lang en klaaglijk huilde

berichtte men daarna over de dood in het water).

Als geen een kende zij

de scharlaken schaamte

van bloemen in de knop.

Als geen ander weerde zij

met vingers van gras de stengels,

verloor er meermaals

de grond onder haar voeten.

(F.A.Brocatus - uit: Rozenoog, zeekelk - WEL - Bergen op Zoom - 2006)

IV.

een vliegwiel breekt

het glas stemmen liggen

op de roodbetegelde vloer

oud is de gebalde vuist

van de man aan tafel

hij zit en hoort zijn bloemen

huilen onder haar naam

(F.A.Brocatus - uit:"Gezangen van zout en zilver" - ongepubliceerd)

MH 17 (haikoe)

geen vingers meer op

de schouder waar een vleugel

groeide veraste een kus

(F.A.Brocatus - ongepubliceerd -

geschreven n.a.l.v. het neergeschoten vliegtuig, vlucht MH 17 op 17/7/2014)

JULI

donker dat in rugzakken tussen breed

gewortelde bomen bewaard wordt.

wij vlechten het riet tot een hangmat

van vergeten een bewegen dat

wachten is op wind van gisteren.

jij viert de riem van de hondsdagen

drenkt de zomer diep en zinderend.

(F.A.Brocatus - uit: Kroonvuur - WEL - Bergen op Zoom - 2002)