Oktober 2017
IL CAVALLO DI BARTOLOMEO COLLEONI
voor Frans August Brocatus
Iemand steekt een spatel in mijn liezen.
Ik verzak, hij begint opnieuw, opdracht
die hem een dwanggedachte werd,
en zet een condottiero van haat op mij,
versterkt flanken waar hij verzaakt,
en spuugt en briest en slaat als de man
in wie hij zich 's nachts ontlaadt.
De hand van de meester is vaster
dan de greep van de soldaat.
Hij polijst m'n ogen, streelt, blaast ze open.
Ik zie: zijn trotse lach, het scharlaken
van onze stad, de bezoekers uit het noorden.
Ik voel: het bit, het schrijnen, de zwakke plek
maar steiger, galoppeer door de dromen van hen
die in ons bronzen verbond hun ideaal wensen
waar het hen ontbreekt aan visie en durf. In liefde.
(Albert Hagenaars - uit: Liber Amicorum tgv de 60e verjaardag van F.A.Brocatus - Demer Uitgeverij Leusden 2017. Eerder gepubliceerd in " Drijfjacht - De ongebundelde gedichten (2005) A.Hagenaars)
September 2017
VOOR DE JARIGE BROCA
Dag of nacht, een latente middag, een in de gaten gelopen uur
het maakt geen verschil, het licht is een beetje zilt,
soms ronduit koud
beter gezegd: het past zich niet aan, maar wat dan nog?
De meeuwen in ieder geval goed te houden en over het uitzicht
is naar huis te schrijven, maar het gebied waarin
we elkaar tegenkomen
het gebied is sprakeloos en geeft precies die vorm voor dichters
zoals jij en ik.
(Sasja Janssen - uit: Liber Amicorum tgv de 60e verjaardag van F.A.Brocatus - Demer Uitgeverij Leusden 2017)
Augustus 2017
IK WENS JE EEN ZOMER
voor Sasja Janssen
Ik wens je een zomer waarin
je geneest. Dat je tong niet verdrinkt
in het brakke water van verlies.
Ik wens je een zomer waarin je geneest.
Waarin het mes dat op je borst staat
een lepel, een handpalm wordt.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd - zomer 2016)
Juli 2017
IV
Hij halveert stenen en pauzeert
tot de helften elkaar weer vinden
op de bodem van een blauwer meer
van klei is zijn zwijgen
geen potten worden gebroken.
(F.A.Brocatus - uit: "Het brood, de roos, de monnik" - WEL - Bergen op Zoom, 2009)