HAGELAND
als uit het veld geslagen
een bomenrij aan de einder
en ogen zoekgeraakt
achter de heuvelrug,
elke klank een kras
gekerfd tot in het merg
en stilte als gekleurd water
druppelend uit een aquarel.
(F.A.Brocatus - uit: Bittere rijst - WEL - Bergen op Zoom - 1996)
HAIKOE
het leven is mooi
zei de oorbel en ze hing
zich met plezier op.
(F.A.Brocatus - uit: Niet tevergeefs - WEL - Bergen op Zoom - 1991)
HET LAND BREEK IK
Ik heb het woeden van de wereld
een naam gegeven die ver achter
stilstaand en golvend water ligt.
Het geduldig oor van eeuwenoude bomen
luistert naar mij, ik ben bladstil.
Ik bouw een boot waarin zon en maan
wonderwel in de patrijspoorten passen.
Het land breek ik zoals een zeeman.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd - jaarwisseling 2016/2017)
DE MAN MET DE SCHAAR
( in memoriam A.F.Brocatus 1930 - 2011)
Ik zat bij het laatste bed
van mijn vader. Zijn stem
was nog sterk, zijn woorden
hielden de wolken tegen.
Het was middag. Ik werd
weer zijn eerstgeboren zoon.
Mijn vader knoopte het touwtje
van de kobaltblauwe ballon,
die ik gekregen had, rond mijn
mollige pols. Het was middag.
Om tien uur 's avonds zou
de man met de schaar komen.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
