LANDSCHAP MET KATHEDRAAL
Uitgebloeide zonnebloemvelden
flankeren de wegen naar een
kathedraal in de herfst,
glasramen kleuren de gebeden
in hun geheugen. Heiligen grijnzen
hen toe, hun versteende gezichten
pokdalig en verminkt door zure regen.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd )
DE EXTASE VAN M.M.
Zoals het van duiven in dakgoten is,
aangeraakt door strijklicht trager zo
schuiven haar ogen naar de kamer
waar hij zijn dolk in het tafelblad
heeft geplant. Zijn nevelkille ogen verkrampen
in haar schoot. Steeds weer hoe hij in haar haakt:
hoe korrelig zijn aarde in haar melkwitte vijver.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd - vrij naar: De extase van Maria Magadalena - 1620-25/1630-35 - Artemisia Gentileschi)
DE WEG NAAR DE HEMEL
Hij kijkt door een woonkamerraam
naar afwezigheid van daglichtvogels.
Tergend langzaam kleurt ademblauw
in slaapzwart. Uit oogwit tekent hij
een stilte van uitgekamde regenwolken.
Uilen verlaten bomen, kerken en torens.
In zijn schrijfhand beeft een nachtkever.
(F.A. Brocatus - ongepubliceerd - vrij naar:
"Le chemin du ciel" 1957 - René Magritte)
HOUTWOLPLANTSOEN 210
voor Marco, Georgine
Angela, Tom
We hadden kleuren
meegebracht. Rood boog
zich over geel, blauw
duwde tegen groen.
Er was een ogensluitend wit
dat tussen onze meegebrachte
kleuren begon te rivieren.
Bij het afscheid stond je
midden in de kamer, je trok
de kleuren naar je toe.
Het wit sloot in onze handen.
(F.A. Brocatus - ongepubliceerd, bij het afscheid van Marco Wiertz (1965 - 2020))
