"Luna" verschijnt op 7 september 2014 bij Uitgeverij Xanten in Utrecht, 2e druk november 2014
Reactie van een lezer: "Ik heb genoten van je prachtige, ontroerende boek. Als eerste de taal: steeds weer kwam ik woorden tegen die ik niet kende maar die zo mooi en treffend waren, en dan het verhaal, ja, dat raakte me, de eenzaamheid die ik zo herken maar toch nog steeds niet goed kan duiden. Het mysterie van het autistische brein, de wens om dieper door te dringen, troost en liefde te bieden, maar er niet helemaal bij kunnen komen. Wat heb je dat knap neergezet, precies zoals het is, zonder het aan te dikken of in clchés te vervallen. De eerlijkheid, de uitsluitend goede intenties, de onmacht, het onvermogen en tegelijk het talent om het leven zoals het is te accepteren." (Gitta Veraart - schrijfster van "Heb je blij?", een boek waarin zij op liefdevolle en positieve wijze vertelt over haar leven met haar zoon Julian, die autisme heeft)
Reactie van een lezer: "Het boek zit tussen kleurrijke klucht en ontroerende familiegeschiedenis in, waarbij het mysterie pas op het laatst ontrafeld wordt. Op knappe wijze vlecht Brocatus heden en verleden door elkaar. Niet alleen Toon is de ik-figuur, maar ook soms Irina, die haar licht laat schijnen op de hoofdpersoon.Brocatus doorspekt zijn verhaal met smeuig Vlaams en andere couleur locale en ook: dampende seks."..."Brocatus maakte naam als dichter, hij publiceerde zeven bundels. De poëzie is mijn vrouw, zegt hij, en proza mijn minnares: één die zich serieus opdringt." (Dieter van den Bergh in BN De Stem 21/1/2015)
Reactie van een lezer: "Deze roman leest als een storm, het is met dezelfde kracht dat het verhaal in het leven van de lezer binnenkomt. Toon zet Irina, de vrouw die hem nooit meer onverschillig zal laten, aan de deur. Irina kan, net als de lezer, raden naar het waarom van het ruwe karakter van zijn beslissing. Toon leeft zijn leven met het onvermogen zijn gevoelens te delen, emoties verwarren hem, trekken aan en stoten af, maar worden in spreektaal geen deel van het leven van de mensen die met hem samenleven. Druppelsgewijs kom je als lezer binnen in zijn hoofd en maak je deel uit van de gebeurtenissen die zijn leven vormgeven. De emotionele storm in het leven van deze arbeiderszoon blijft als rode draad in het verhaal galmen. "Luna" blijft de verbinding tussen hun levens: Luna, het restaurant waar ze elkaar voor het eerst echt hebben ontmoet, en Luna, de dochter in wie zij verder leven. De in 1957 in België geboren en sinds 1986 in Nederland wonende schrijver zet een verhaal neer dat de lezer achterlaat met het machteloze gevoel van zijn hoofdpersonage: zie me zoals ik ben. De wijze waarop de auteur beschrijft hoe het onvermogen om gevoelens te delen een deel van je persoonlijkheid kan zijn, maakt dit een sterk debuut. ( Geert Vandamme - voor de Nederlandse Bibliotheekdienst)
Reactie van een lezer: "Luna" is een fascinerend en gelaagd boek over vlees in al zijn hoedanigheden, met wisselende perspectieven en verrassende personen."...( Albert Hagenaars in Brabant Cultureel -Okt.2014)
Reactie van een lezer: "Luna" is de debuutroman van de Vlaamse Nederlander Brocatus. Slachter Toon kan niet kiezen tussen zijn jeugdliefde en zijn latere liefde Irina, een Hongaarse inwijkelinge, die uiteindelijk een visboer verkiest. Zijn leven speelt zich af tussen de dierenkadavers uit het slachthuis en de vrouwenlijven uit het rendez-voushuis. Bloed is een rode draad doorheen het hele verhaal. De gedetailleerde beschrijvingen van de acties in het huis van de betaalde liefde zijn niet altijd even subtiel, de verhaallijn springt vaak van de hak op de tak en taalkundig laveren we tussen Vlaams en Nederlands, maar toch is er iets in dit boek wat je dwingt tot doorlezen. ( Diane Broeckhoven in Gazet van Antwerpen - 15 november 2014)
Reactie van een lezer: "Luna" ontstijgt met gemak de eerste indruk dat het om een streekroman zou gaan. De opbouw en intrige zijn dusdanig spannend en speels dat de lezer actief wordt meegenomen en gestimuleerd om een uitweg te vinden in een doolhof, op zijn zoektocht naar de achtergronden van de passie en drijfveren van Toon. Gelukkig blijven gemakkelijke antwoorden en pasklare oplossingen de lezer bespaard. Het romanpersonage Toon is dusdanig geraffineerd, meerlagig, en rijkgeschakeerd opgebouwd dat de psychiatrisch- diagnostische invalshoek ten enen male tekortschiet om hierover verstandige uitspraken te kunnen doen. In dat opzicht verheft Toon zich als protagonist, als tragische held met magische krachten, ver boven het maaiveld van de psychiatrische werkelijkheid. Een groot compliment voor het illusionisme, het vakmanschap en de scheppende kracht van Frans A. Brocatus is dan ook terecht en welverdiend. ( Philip L. Teepe, psychiater)
Reactie van een lezer: Hoewel ik veel romans en thrillers, die ik graag nog zou willen lezen, moet laten liggen voor een tijd, heb ik "Luna", een lappendeken van herinneringen, keuzes, liefdes, familiegeschiedenissen,... meteen uitgelezen. De oude gevoelens, die de hoofdpersoon nog steeds heeft voor zijn jeugdliefde, hebben me erg getroffen en zijn authentiek en kwetsbaar te noemen. Dat dit nog sterk doorspeelt in latere relaties met vrouwen, heeft mij verwonderd maar zeker ook diep geraakt. De humor, die ten toon gespreid wordt in gesprekken, daden, is ook sterk aanwezig; vooral in het kader van de voorwaarden, die het hoofdpersonage stelt aan zijn vriend aan wie hij een lening verstrekt. Een glimlach is dan niet ver weg. Dat het einde dramatisch wordt is een gegeven, dat de eenzaamheid aankondigt ( een afzondering of verwijdering van zijn omgeving) waarbij de triestheid van het bestaan een vaste plek krijgt. Ook van eerdere herinneringen. Vervolgens komt "Luna" geheel onverwacht in beeld. Goed boek. Gewoon gaan lezen. Verrassend van toon. (Hannie Rouweler, lezer en dichter)