Littekens van het geheugen 2023
Onlangs verschenen nieuwe gedichtenbundel (dwarsligger) 'Littekens van het geheugen'.
Littekens van het geheugen / Frans A. Brocatus ; redactie Inanna van den Berg. - Eerste druk, Breda :
Ambilicious, 2023. - 86 pagina's ; 20 cm.
Deze tiende bundel van Frans A. Brocatus (Gooreind-Wuustwezel, 1957) is op de eerste plaats een lofzang op de zintuigen. In werkelijk elk gedicht kan de lezer genieten van daarmee opgeroepen suggesties, die ook nog eens in originele beelden zijn vervat, zoals: "hij smelt het wit uit haar mateloos verdriet" (zien), "nachten vol sissende snijbranders" (horen), "een duim aarzelend op de sluiting tussen haar schouderbladen en dan over het bidsnoer van haar rug" (voelen). Niet vreemd dat liefde en dood zoals in zijn voorgaand werk inhoudelijk een grote rol spelen. Slechts een enkele keer bezondigt de dichter zich aan overdaad: "Hij binnenpalmt haar paardenneuzenheupen". Een ware vondst was het om beide elementen van de titel onophoudelijk te laten terugkeren, waardoor vorm en inhoud samenvallen. Alle verzen kennen een bouw van respectievelijk 3-1-3 regels wat de eenheid van het boek nog meer versterkt. Ook mensen die niks met poëzie ophebben kunnen dankzij het eenvoudige woordgebruik, het natuurlijke en soepele ritme en vooral de fantasievolle beeldspraak met gemak voor dit werk vallen.
Leesrichting gelijk aan de serie Dwarsliggers. Dwarsligger.
Hannie Rouweler (dichter / uitgever) over "De doorboorde tijd" en de gedichtenbundel Littekens van het geheugen"
Terwijl het feeërieke Europees songfestival vanuit de UK (Liverpool) net geopend is met wervelende optredens, herlees ik het gedicht ‘De doorboorde tijd’ van F.A. Brocatus (Nederland/België). Het is vooral de openingszin die meteen pakt, waardoor het gedicht een extra toegevoegde waarde krijgt, de sterke opening pakt meteen en zou goed kunnen passen in een bundel met uitsluitend sterke openingsverzen. De eerste regel of de eerste regels in een vers zetten meteen de toon. Het is bepalend of je verder gaat lezen of niet en dat is zeer zeker in dit geval volop de moeite waard:
‘Er zijn wachtkamers vol gepantserde gestalten’.
Je wordt meteen nieuwsgierig gemaakt en stelt allerlei vragen om een beeld te krijgen: welke wachtkamers worden bedoeld en wie zijn de gepantserde gestalten? Je denkt in eerste instantie aan de krijgsmacht, soldaten in uniform, maar het kunnen ook evengoed gewoon mensen zijn die in een wachtkamer zitten. Ze zijn gepantserd in figuurlijke zin. Verderop roept het beelden op van een luchthaven met tijdstabellen en vluchtgegevens, maar ook daar zie je dezelfde situaties en het maakt niet eens uit welke luchthaven je bezoekt.Het knappe aan de gedichten van F.A. Brocatus is de samenhang van diverse beelden die een nieuwe betekenis krijgen in hun samenhang. Een en ander is sterk evocatief en roept soms een wat vreemde, bevreemdend en bizarre wereld op en tegelijk ook vertrouwd en bekend. Daarnaast is de symbolische waarde ook van groot belang voor wie de inhoud extra dimensies geeft. De schijnbaar afstandelijke manier van schrijven en dichten komt zo erg dichtbij en raakt de huid, de ziel van de materie.
Albert Hagenaars (dichter) over "Littekens van het geheugen":
http://deboekhouding.blogspot.com/