Maand gedicht mei 2023

 

DE DOORBOORDE TIJD

 

Er zijn wachtzalen vol gepantserde gestalten.

Op borden staan plaatsnamen, uren van vertrek

en aankomst. Er is rubber tussen dubbele

 

deuren. Roltrappen en geen loopplanken

 

voor te zware bagage. Er zijn geuren van junkfood

en te lang dezelfde kleren. Er zijn ogen die staren

maar niet zien. Er zijn landschappen die wegduiken.

 

(F.A.Brocatus - uit: Littekens van het geheugen, Uitg. Ambilicious Breda/Kalmthout 2023)

Het gedicht staat in de top 100 van de Gedichtenwedstrijd 2023. De jury schreef et het volgende over:

Dit gedicht doet me sterk denken aan dat van Erik Lindner, die ook een soort opsommingachtige poëzie schrijft, met montages van beelden waar de camera doorheen lijkt te glijden. Wachtrijen, vliegvelden, wegduikende landschappen: ze doen me aan zijn werk denken.Maar nog meer dan in zijn werk is deze "camera" niet objectief. Er zijn allerlei subjectieve formuleringen (gepantserde gestalten, agenten, militairen of een ander soort wachters?), er is die bagage die te zwaar is. Wat is te zwaar, vraag ik me dan af? Wie is hier aan het woord? Net zoals die landschappen die wegduiken, lijkt de verteller ook net weg te glippen. Zou er wellicht sprake zijn van een surveillancesysteem van iemand die stiekem toekijkt?

Maand gedicht april 2023

 

HET GEHEUGEN

 

 

 

De bloedvlek onder haar haargrens en naast

haar gesloten oog wordt een landkaart een 

gebied dat nog niet ontdekt en bereisd werd.

 

Haar gedachten hebben wielen met zachte banden.

 

Er staat een scheidingswand tussen haar en streeplucht

die een gemaaid grasveld gehandschoend wegduwt.

De naam van het nieuwe land ligt in een lege laadbak.

 

 

 

(F.A.Brocatus - uit: Littekens van het geheugen - publicatie door uitgeverij Ambilicious Kalmthout / Breda in 2023)

 

Maand gedicht maart 2023

WEERSVOORSPELLING

Een weersvoorspeller heeft een poging ondernomen

om mist op een felgekleurde weerkaart te tekenen.

Vooraleer hij de voordeur van het huis waarin ze wonen

sluit, vraagt hij aan zijn vrouw of ze hem wil vergezellen.


Zij aarzelt,haakt dan haar arm in de zijne, de laarzen

die ze dragen hebben ze samen in een andere stad

gekocht. Er waait een vlijmscherpe noordoostenwind,

in een mistgordijn lost eerst zijn dan haar schaduw op.

 

(F.A.Brocatus – gepubliceerd in Vierkant, uitg.Ambilicious, nov.2022)

 

Maand gedicht februari 2023

ER ZIJN SPOREN

 

Er zijn sporen van mens en dier en er is ook

iets dat je de adem beneemt. Je vraagt jezelf

af of de hoogste bergen de hemel splijten.

 

Een onwaarschijnlijk ijsblauw kleurt een steen

 

die in een meer ligt. Je denkt aan de vele hoeven

die hem van de dichtstbijzijnde berg losmaakten,

de hand die hem opraapte en als een ongevleugeld

 

dier het gletsjerblauw in een gewijde stilte versplinterde.

 

 

(F.A.Brocatus – gepubliceerd in Vierkant, uitg.Ambilicious, nov.2022)