het klinkt als een klok
waarvan zij de klepel heeft
als zij zegt fabel mij
hij zet lege flessen op een rij
morst wijn op bloemen
en zoekt het brandend blauw
in de noten van haar ogen.
(F.A.Brocatus - uit: Gezangen van zout en zilver - ongepubliceerd)
TEKENING MET BLAUW KRIJT
Voor Inge Boulonois
Er is een lijn die ombuigt in de ring
van het oog dat blauw en trager als
een mond die roder wacht op de
tong die daalt vanaf een ander
gehemelte en luistert in haar spier
met krijt aan vingers en in het
schootsveld kantelt onder het gedicht
oog openen de lippen die hij noemt
bij hun kleur. Het is zijdestil als zij
zegt kom als een uur ik wijs je aan.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
DE HANDEN VAN ZIJN VADER
Ineens zijn zij daar weer
de grijsgele laatste handen
van zijn vader de voorzichtige zaaier
hij heeft ze niet meer aangeraakt
de stalen glans van het daglicht werd
buitengesloten roetvlekken kleefden onder
de dode ogen van de landman zijn vader
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
