Frans Brocatus

SISSINGHURST CASTLE & GARDENS

 

Zoals een graaf te paard haar laarzen dichtgeregen

de torenuil, niet de jachtvalk, uitkijkend 

over de taxusmuren van weidse buitenkamers.

 

Van hertenleer, van wijn op lippen haar blik

wanneer in de verte erfhonden blaften

(eens toen een wolfshond lang en klaaglijk huilde

berichtte men daarna over de dood in het water).

 

Als geen een kende zij

de scharlaken schaamte

van bloemen in de knop.

 

Als geen ander weerde zij

met vingers van gras de stengels,

verloor er meermaals

de grond onder haar voeten.

 

(F.A.Brocatus - uit: Rozenoog, zeekelk - WEL - Bergen op Zoom - 2006)