Frans Brocatus

ER ZIJN GEEN SLAGBOMEN

 

Wat overblijft is stilte van de huid geschraapt

met de botte kant van een tafelmes. Eerdere

dagen vertoonden hagelinslagen van aftandse

jachtgeweren. Hij verspeelde dikwijls zijn slaap,

 

werd ouder en logger, van leem en gebarsten.

Er zijn geen slagbomen om dit verder sterven

tegen te houden. Wanneer wijzers als kraaien-

snavels tegen het dubbelglas tikken verdwijnt

 

hij in herinneringen aan langgerekte bochten die hij

met wild bonkend hart tegen hoge snelheid nam.

 

(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)