Frans Brocatus

 

 

LANDSCHAPPEN

I.

Hij heeft het koudblauwe metaal


verbannen, een rode ballon gevuld met

 


helium. Er is het glijden op thermiek,


het stilstaan in een rieten mand. Hij heeft


zijn kraag opgezet, zijn ogen bezonnebrild.

 



Landschappen verschuiven onder hem: het kind


dat zijn doos met legoblokjes omgestoten heeft.


(F.A. Brocatus – uit: Sanguines, gedichtenbundel in voorbereiding)