Frans Brocatus

Ruiters in regenblauw ( 1998 - Wel - Bergen op Zoom - Nl)

De gedichten cirkelen rond elementen als vervreemding, zoeken naar communicatie, hartstocht en passie. Hij schrijft sterk visueel. Zijn verzen zijn dikwijls poly-interpretabel.

(Bert Bevers - Dagblad De Stem)

Zijn gedichten zijn concepten van taal, die verwijzen naar andere werkelijkheden, als een wirwar van niveaus waarop de realiteit zich afspeelt en de wereld, vooral de tijd weerspiegelt.

(Guy van Hoof)

“Ruiters in regenblauw” is gesitueerd in de Oostenrijks - Hongaarse dubbelmonarchie. De kern betreft de behandeling van leven en een aantal werken van de vroegtijdig overleden schilder Egon Schiele. Dit deel is ingebed in teksten over tijd - en cultuurgenoten van Schiele, zijn collega Klimt, de componist Schönberg, de vader van de psychoanalyse Sigmund Freud, de taalwetenschapper Wittgenstein. Deze en andere personages trekken met hun leven en werk, kortom hun betekenis voor in elk geval de westerse wereld, banen om de levensvragen waar het Brocatus om gaat.

(Albert Hagenaars)