Maand gedicht april 2018
"DOODGAAN IS ALSOF JE EEN TELEVISIETOESTEL UITZET"
( in memoriam F.Starik 1958 - 2018)
Ik sprokkel klinkers en medeklinkers
en kijk vanaf de reling naar beneden in het
water klotst en kletst wat ik niet uitspreek.
Ik wens een einderschip met rode letters op
de boeg, bemand met heimweevolle matrozen,
gevolgd door schreeuwduikende meeuwen.
Het ruikt nog naar het eten van gisteren
in de gang. Je lege schoenen gluren onder
je jas, je lijf en leden zijn verdwenen.
Er is beloofd dat het niet eenzaam zal zijn en
ik weet dat er zo veel witte lellies zullen zijn dat
jij er eigenlijk bij zou moeten zijn om het te ruiken.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
Maand gedicht maart 2018
ZO STIL IS HET ALS IEDEREEN WEG IS
In memoriam Menno Wigman (1966 - 2018)
Ze droegen namen gemaakt uit een zacht
velours en ogen die zich verstopten in het
onbeschreven pochet dat bijna achteloos
in jouw borstzakje zat. Ze laaiden het vuur
dat ' s nachts donkerdieper en krullender was,
ze plooiden in momenten die je somtijds
heilig noemde. Later en alleen rookte je nog
een sigaret, je keek naar haperend licht rond
torens. Er was iets roestig in jouw bloedbanen.
Toen al. Je kleefde opgespaarde woorden onder
een gebarsten spiegel. En plots viel het bonken van
jouw hart zoals een dubbele kloosterdeur in het slot.
(F.A. Brocatus - ongepubliceerd)
Maand gedicht februari 2018
EEN KLEINE GESCHIEDENIS
Je kent de pijlrechte weg langs de zee
en je matigt snelheid. Je haalt het water
niet in, tornt de naden niet los.
De maan is een gemorste melkvlek,
een blind oog dat ingepakt wordt
door voortjagende wolken.
Je zwijgt en daalt op blote voeten af
in je geschiedenis. Je kijkt niet waar je loopt
want daar is het te laat voor. Je geheugen
ligt in de mal van dit voor jou uitgesneden
landschap. Boomkruinen zeven licht en donker,
takken plooien zich tot het stuur in je handen.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd)
Maand gedicht januari 2018
EEN BEGIN
In haar lakenwitte winter sneeuwde ik in
terwijl zij mij met behoedzame vingers
het smelten leerde. Ik gaf haar de woorden
glas en water en volgde haar handen
die bloemen herschikten. Ik vertelde haar wat
mijn nieuwe wachtwoord was. Ze glimlachte
toen ik zei dat het uit een traag dier,
een schuilplaats en daartussen
een getal, bestond.
Zij vroeg mij in welke maand de meeste beloftes
verloren gingen, ik antwoordde dat in januari
vele onverwachte reizen begonnen.
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd - jaarwisseling 2017 / 2018)