OVERGAAN
laat het stil zijn gebroken wit
en uitgestreken sta achter een raam
zie hoe ijswind op kale bomen ademt
je weet dat er altijd iemand is
die bloemen meebrengt vandaag
zijn het bloedende rozen en morgen
sluiten doodstille lelies je ogen.
(F.A. Brocatus - gedicht bij het gelijknamige schilderij van Marianne Schellekens,gepubliceerd in De Vallei XXII)
SISSINGHURST CASTLE & GARDENS
Zoals een graaf te paard haar laarzen dichtgeregen
de torenuil, niet de jachtvalk, uitkijkend
over de taxusmuren van weidse buitenkamers.
Van hertenleer, van wijn op lippen haar blik
wanneer in de verte erfhonden blaften
(eens toen een wolfshond lang en klaaglijk huilde
berichtte men daarna over de dood in het water).
Als geen een kende zij
de scharlaken schaamte
van bloemen in de knop.
Als geen ander weerde zij
met vingers van gras de stengels,
verloor er meermaals
de grond onder haar voeten.
(F.A.Brocatus - uit: Rozenoog, zeekelk - WEL - Bergen op Zoom - 2006)
IV.
een vliegwiel breekt
het glas stemmen liggen
op de roodbetegelde vloer
oud is de gebalde vuist
van de man aan tafel
hij zit en hoort zijn bloemen
huilen onder haar naam
(F.A.Brocatus - uit:"Gezangen van zout en zilver" - ongepubliceerd)
MH 17 (haikoe)
geen vingers meer op
de schouder waar een vleugel
groeide veraste een kus
(F.A.Brocatus - ongepubliceerd -
geschreven n.a.l.v. het neergeschoten vliegtuig, vlucht MH 17 op 17/7/2014)
