Frans Brocatus

ICARUS

I. Icarus

Het meten van blank

tot blauw duurt lang

 

maar hij vertrouwt de hand

die de instrumenten legt

 

onderhouts luistert hij

en hij kijkt steensgewijs.

 

II. Daedalus

 

Zoals hij haar streelde

smelt hij was op veren

 

voor hem. Een landman

plant zijn ogen en schaduwen

 

vallen uit de bomen,

een visser zit zilverstil.

 

III. Icarus

 

Met deze vleugels breek ik

het dak van de hemel denkt hij

 

en de wind steekt op verwolkt 

de woorden van zijn vader,

 

een herder schudt het hoofd

en hij voelt het scheuren van

 

goud de schittering die dooft

als hij water raakt.

 

(F.A.Brocatus - uit: " Rozenoog, zeekelk" - WEL - Bergen op Zoom, 2006)