HERTEN IN HET SLAAPKAMERBEHANG
In deze nacht hapert er een droevig licht
aan de grijze gevel, ik hoor het roesten van
jouw naam in de lantaarnpalen zij buigen,
er vluchten herten in het slaapkamerbehang.
Het is een broze schaal waarin jouw ogen
een foto in mijn ziel omkaderen, de nacht
struikelt, cirkels vallen uit de maan, ik haper
aan de lichtstreep tussen de overgordijnen.
Achter mij in uw traag craquelé wacht gij
met uw slanke handen in uw hunkerende schoot,
brede geweien houden mij aan het raam.
Vurig wens ik jouw mond te branden in mijn metaal,
ik neem mijn zwartlederen handschoenen van de
vensterbank, zie jouw ogen met de herten verdwijnen.
(F.A.Brocatus - uit: Je tikt er tegen en het zingt, gedichten over Gerrit Achterberg, Demer Uitgeverij - 2015)